Πέμπτη, Ιουλίου 20, 2006

Στη σκιά του Ναού του Ποσειδώνα

Στη σκιά του Ναού του Ποσειδώνα από nanatsouma
Ημ/νία: 05-06-2006
Ώρα: 13:00

Ενα πανέμορφο μέρος στα ψηλά της Λαυρεωτικής.
Αγιος Κωνσταντίνος ή Καμάριζα.
Πλούσια βλάστηση και πολύ καλοί άνθρωποι.
Νοστιμότατο φαγητό, πρωτότυπο και όχι εξεζητημένο.
Μετά Σούνιο για καφέ στη σκιά του Ναού του Ποσειδώνα.
Δεξιά ο Αι Γιώργης αριστερά η Μακρόνησος,πιο κάτω η Τζια,λίγο ακόμα η Κύθνος..η Σέριφος..
Ολα πιάτο.
Το ηλιοβασίλεμα άφθαστο...μοναδικό!!!!!!
Το μόνο που το χάλαγε ήταν οι φωνές θαυμασμού των Γιαπωνέζων τουριστών!!!
Τί να κάνεις....Απαραίτητοι κι αυτοί

Δάσκαλε που δίδασκες

Δάσκαλε που δίδασκες...... από nanatsouma
Ημ/νία: 24-03-2006
Ώρα: 14:48

Τόπαιζα σκληρή
Ελεγα πως δεν πρέπει να δενόμαστε με τα ζωάκια που έχουμε σπίτι μας γιατί μπορεί να αρρωστήσουν ,μπορεί να μας τα πατήσει κανένα αυτοκίνητο....μην πληγωνόμαστε τώρα και γιαυτά...Εντάξει να τα αγαπάμε, να τα φροντίζουμε...όμως ως εκεί.
Ανακαλούσα και στη μνήμη μου έναν καθηγητή Θρησκευτικών που είχαμε στις καλόγριες και που τον βασανίζαμε κάθε τόσο με ερωτήσεις του τύπου
"Πρέπει να κάνουμε σεξ πριν παντρευτούμε;" και αναψοκοκκίνιζε ο καημενούλης και τα μπέρδευε και κάναμε εμείς ότι δεν καταλαβαίναμε...
Αυτός λοιπόν μας είχε απαντήσει στην ερώτηση: "Εχουν τα ζώα ψυχή;" ότι:
"Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο τα ζώα προς βρώσιν"
Δηλαδή για φάγωμα.
Ετσι λοιπόν καθώς το έπαιζα σκληρή με τα ζωάκια, πρόσθετα και το ότι:
"Γιατί να στενοχωριέμαι που ψόφησε ο Μαξ και να μη στενοχωριέμαι που σφάζουν τα κοτοπουλάκια και τα αρνάκια και μάλιστα τα τρώμε;;;Δηλαδή έχει ψυχή ο Μαξ και τα αρνάκια δεν έχουν;;;Και αν είχαμε για φύλακα ένα κοτοπουλάκι και κάναμε κοκκινιστό το Μαξ και τον τρώγαμε τί θα άλλαζε;;;;"
Με τέτοιες αντιλήψεις πορευόμουνα μέχρι που αρρώστησε η Χάιδω μου.
Εξετάσεις αίματος για AIDS, για λευχαιμία, ενέσεις για να της πάρουν αίμα, να κάνει εμετό η καημενούλα, άλλη ένεση για να συνέλθει.Τελικά είχε ψύλλους, άπειρους διότι δεν καθεται και μέσα στο σπίτι,γυρίζει δεξιά και αριστερά.
Αιματομπαρτονέλα, μια αρρώστια από τους ψύλλους που περνάει και στο αίμα.
Αντιβιώσεις, μέσα τώρα στο σπίτι...να αναρρώσει.
Πήγα να σκάσω από τη στενοχώρια μου. Μου ερχόταν να κλαίω εκεί μπροστά στην κτηνίατρο.
Επειδή την κράτησε το βράδυ μέσα στο ιατρείο, της έκανα δέκα τηλέφωνα να δω τί κάνει...αν έφαγε, αν συνήλθε, αν..αν..
Εγώ που τόπαιζα σκληρή ....και που έλεγα:
"Ο Θεός μας τα έδωσε για να τα τρώμε. Θα μπορούσαμε να είχαμε εδώ ένα κατσικάκι και να τρώγαμε τη Χάιδω στο φούρνο με πατάτες!!!"

Δάσκαλε που δίδασκες.......